Prevalentie van het metabool syndroom bij COPD-patiënten en de gevolgen
30-07-2019
Chronische obstructieve longziekte (COPD) wordt gekenmerkt door aanhoudende beperking van de luchtstroom die gewoonlijk progressief is. Daarbij dragen exacerbaties en co-existerende morbiditeiten bij aan de algehele ernst van de individuele patiënt. Cardiovasculaire co-morbiditeiten komten vaak voor bij COPD en worden geassocieerd met een verhoogd sterfterisico. Tot op heden kunnen de onderliggende mechanismen slechts gedeeltelijk worden begrepen. Naast roken kunnen andere factoren een rol spelen, waaronder de hogere leeftijd, medicijnen, systemische ontsteking en metabole stoornissen.
Metabool syndroom is een veel voorkomende metabole stoornis die wordt gedefinieerd als een complex van onderling gerelateerde cardiovasculaire risicofactoren . Het syndroom, afhankelijk van de leeftijd, is in verband gebracht met verschillende andere gezondheidsproblemen en een verhoogd sterfterisico. Daarnaast heeft het metaboolsyndroom klinisch relevante negatieve effecten op de inspanningscapaciteit van personen, evenals op de gezondheidstoestand. Dit terwijl beschermende effecten worden beschreven op botmineraaldichtheid (BMD).
Tot op heden is de prevalentie van metabool syndroom bij COPD-patiënten in vergelijking met gezonde proefpersonen nauwelijks bestudeerd. In vergelijking met COPD-patiënten zonder metabool syndroom zijn COPD-patiënten met het metabool syndroom fysiek minder actief en hebben verhoogde niveaus van systemische inflammatie. Het is nog grotendeels onbekend of en in welke mate andere klinische uitkomsten, zoals spirometrie, functionele trainingsprestaties, stemming en gezondheidsstatus, en de prevalentie van cardiovasculaire comorbiditeit kunnen verschillen tussen COPD-patiënten met en zonder metabool syndroom. Daarom is het van groot belang om meer inzicht te krijgen in de impact van het metabool syndroom op de klinische uitkomsten van COPD-patiënten om deze subgroep van COPD-patiënten in de toekomst beter te kunnen karakteriseren.
Men evalueerden de prevalentie van metabool syndroom en klinische en functionele kenmerken bij patiënten met COPD en gezonde proefpersonen. 228 COPD-patiënten en 156 gezonde personen werden geïncludeerd. Metabool syndroom werd gedefinieerd met behulp van criteria van de IDF. Bij alle patiënten werden spirometrie, lichaamssamenstelling, functionele trainingsprestaties en stemming en gezondheidsstatus beoordeeld. Groepen werden gestratificeerd voor BMI en geslacht.
Metabolisch syndroom was aanwezig bij 57% van de COPD-patiënten en 40% van de gezonde proefpersonen. Na stratificatie voor BMI was de aanwezigheid van het metabool syndroom bij patiënten met een BMI ≥ 25 kg / m2 hoger dan bij gezonde leeftijdsgenoten. Patiënten met het metabool syndroom en een BMI <25 kg / m2 hadden een hogere BMI, vetvrije massa-index en botmineraaldichtheid en een lagere 6 MWD dan de BMI-gematchte patiënten zonder metabool syndroom. Spirometrie, maximale ergometrie, stemming en gezondheidsstatus en bloedgassen kwamen overeen tussen de groepen. Bij COPD-patiënten met metabool syndroom waren de zelfgerapporteerde comorbiditeiten en het medicatiegebruik hoger dan bij degenen zonder.
Metabool syndroom komt meer voor bij patiënten met overgewicht of obesitas bij COPD dan bij gezonde BMI-patiënten. Metabool syndroom had geen additioneel effect op de functionele uitkomsten van patiënten, maar had wel invloed op de prevalentie van comorbiditeiten
F&W Case Report 2017; 2: 1
Samenvatting
Achtergrond: er is weinig bekend over de manueel therapeutische behandeling bij patiënten met lage rug- en heuppijn in...
F&W Expert Opinion 2024; 2: 1
Inleiding
Chronische obstructieve longziekte (COPD) is wereldwijd een belangrijke oorzaak van ziekte en sterfte, met een economische en...